eindloonregeling

Een eindloonregeling is een type defined-benefit pensioenregeling waarbij de pensioenaanspraken worden berekend op basis van het eindloon, meestal het salaris dat men gedurende de laatste jaren van de loopbaan verdient, dan wel het gemiddelde daarvan. De opbouw per dienstjaar wordt meestal uitgedrukt in een opbouwpercentage. De totale pensioenuitkering bij pensionering wordt doorgaans berekend als eindloon maal het aantal dienstjaren maal het opbouwpercentage, eventueel met een franchise of plafond en soms een minimum. Soms gaat men uit van het gemiddelde van de laatste X jaar in plaats van het exacte eindloon. In alle gevallen garandeert de regeling een pensioen dat afhankelijk is van salarisontwikkeling en de financiële positie van het pensioenfonds; de uitkeringen kunnen worden geïndexeerd.

Voordelen: voorspelbaarheid en stabiliteit van de pensioenuitkering; relatief eenvoudig te begrijpen.

Nadelen: hoge financiële verplichting voor werkgever/fonds; sterk afhankelijk van loonontwikkeling en inflatie; kan minder aantrekkelijk zijn voor werknemers die vroeg ergens anders gaan werken of minder loyaal blijven; minder flexibel en minder draagkracht bij economische tegenwind.

In Nederland zijn eindloonregelingen inmiddels grotendeels vervangen door middelloonregelingen en hybride constructies, vanwege financierings- en risicogebonden redenen. Ze bestaan nog in sommige oudere regelingen en sectoren.

---