meshfunctionaliteit

Meshfunctionaliteit verwijst naar het vermogen van een systeem om te functioneren binnen een mesh-structuur, waarin meerdere knooppunten met elkaar zijn verbonden en data via meerdere paden kan worden doorgegeven.

In draadloze meshnetwerken kan elk knooppunt fungeren als doorgeefpunt voor signalen naar andere knooppunten. Dit biedt groter bereik en betrouwbaarheid dan een enkel centraal punt. Kenmerkende eigenschappen zijn zelforganisatie, zelfherstel bij uitval en multi-hop routing waardoor berichten via meerdere hops worden geleid. Routingtabellen en protocollen passen zich dynamisch aan naarmate de netwerkstructuur verandert.

Veelvoorkomende technologieën zijn 802.11s (Wi‑Fi mesh), Thread en Zigbee voor low-power toepassingen; in bedrijfsomgevingen bestaan WMN-oplossingen met langere afstanden. Meshprotocollen zorgen voor autonome installatie en route-optimalisatie tussen knooppunten en eindpunten, vaak met beveiligings- en QoS-mechanismen.

Daarnaast verwijst meshfunctionaliteit naar verwerking van drie-dimensionale meshes in computergraphics en CAD, zoals meshgeneratie, subdivisie, smoothing en topologie-aanpassingen die de kwaliteit en eigenschappen van het model bepalen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer woningen en bedrijven, slimme gebouwen, industriële IoT en robotica. Uitdagingen omvatten beveiliging, interoperabiliteit, latentie en beheer van veel knooppunten.