menselijkecomputerinteractie

Menselijkecomputerinteractie (MCI) is een vakgebied dat de interactie tussen mensen en computers bestudeert en bevordert. Het richt zich op het ontwerpen, evalueren en implementeren van interactieve systemen met de gebruiker als centraal uitgangspunt.

De discipline ontstond met de opkomst van grafische gebruikersinterfaces en personal computers in de jaren tachtig en negentig, en groeide verder door het web en mobiele apparaten. Tegenwoordig speelt MCI ook een rol bij AI-gestuurde systemen, spraakassistenten en multimodale interacties.

Kernconcepten omvatten dat gebruikers, taken en context de interactie bepalen; interfaces fungeren als mediator tussen menselijke cognitie en computergestuurde functionaliteit. Belangrijke doelen zijn effectiviteit, efficiëntie en tevredenheid van de gebruiker. Ontwerpen houden rekening met cognitieve belasting, duidelijke feedback en fouttolerantie, evenals affordances en toegankelijkheidsprincipes.

Ontwerpbenaderingen omvatten user-centered design, usability engineering en participatory design. Er is ruim aandacht voor toegankelijkheid (a11y) en inclusief ontwerp, ondersteund door normen en richtlijnen zoals ISO 9241 en gevestigde heuristieken.

Evaluatie in MCI omvat usability testing, heuristische evaluatie (bijv. Nielsen’s heuristics), cognitive walkthrough, taakanalyses en veldstudies. Veelgebruikte meetpunten zijn effectiviteit, efficiëntie, fouten en tevredenheid, vaak samengevat als usability-indicatoren.

Toepassingsgebieden zijn onder meer consumentenelektronica, bedrijfssoftware, medische apparatuur en voertuigen. Uitdagingen omvatten veiligheid, privacy, bias in AI en ethische overwegingen. Daarnaast vereist goede MCI interdisciplinaire samenwerking, iteratief ontwerp en aandacht voor diverse gebruikersgroepen en contexten.