medeplicht

Medeplichtigheid is een begrip uit het strafrecht dat verwijst naar komplicitie bij een strafbaar feit. Een medeplichtige levert opzetelijke bijdrage aan de uitvoering van een misdrijf door een ander te helpen of te faciliteren, zonder zelf de feitelijke dader te zijn.

De kern van medeplichtigheid ligt in bewuste en nauwe betrokkenheid. De medeplichtige moet weten dat het misdrijf wordt gepleegd en opzettelijk bijdragen aan de totstandkoming of bevordering daarvan. Het gaat verder dan louter aanwezigheid of passief betrokken zijn; de verleende hulp, goederen of informatie moet wezenlijk zijn voor het plegen van het misdrijf.

Voorbeelden zijn het leveren van gereedschap, het verschaffen van informatie, het faciliteren van een misdrijf (bijvoorbeeld toestemming geven om een plek te bezoeken) of assisteren bij de voorbereiding en uitvoering. Ook het verlenen van een alibi of ondersteuning die het mogelijk maakt het misdrijf te plegen, kan onder medeplichtigheid vallen.

In de rechtspraktijk worden medeplichtigen meestal gestraft volgens de straf die geldt voor het gepleegde misdrijf, met rekening houdend met de mate van betrokkenheid en de ernst van de bijdrage. In sommige gevallen kan de straf hoger of lager uitvallen afhankelijk van de omstandigheden en de mate van beïnvloeding.

Relatief onderscheiden van uitlokking (het aanzetten tot het begaan van een misdrijf) en van medeplegen (meerdere daders die gezamenlijk het misdrijf begaan). Medeplichtigheid vormt een vorm van aansprakelijkheid naast deze andere cues, met dezelfde basisverantwoordelijkheid voor de gevolgen van het misdrijf.