meconiumhoudend

Meconiumhoudend verwijst naar meconium—de eerste ontlasting van de ongeboren baby—dat aanwezig is in het vruchtwater of tijdens de bevalling. Meconium wordt normaal pas na de geboorte uitgescheiden; wanneer het voor of tijdens de bevalling in het vruchtwater terechtkomt, spreken artsen van meconiumhoudend vruchtwater. De kleur varieert van groenig tot donkergroen en de viscositeit kan van dun tot stroperig zijn.

Meconiumhoudend vruchtwater komt vaker voor bij term- of posttermzwangerschappen en kan optreden bij tekenen van foetale stress of placentale insufficiëntie. Risicofactoren zijn onder meer langdurige arbeid, posttermijn, en andere omstandigheden die de zuurstoftoevoer naar de foetus kunnen beïnvloeden. Een viscoser meconium verhoogt het risico op complicaties.

De belangrijkste dreiging bij meconiumhoudend vruchtwater is meconiumaspiratie: de baby kan meconium inademen in de luchtwegen, wat kan leiden tot ademhalingsproblemen, chemicaliën ontbranden en, in ernstige gevallen, MAS (meconiumaspiratiesyndroom) en mogelijk long- of vaatproblemen zoals persistente pulmonale hypertensie. Niet alle babies met meconiumhoudend vruchtwater ontwikkelen MAS; de ernst varieert.

Diagnostiek en behandeling: tijdens de bevalling wordt de aanwezigheid en de aard van meconium in het vruchtwater vastgesteld. Behandeling is onder meer fyou monitoring van de baby en ondersteuning van de ademhaling indien nodig. Routine endotracheale zuiging bij alle baby’s met meconiumhoudend vruchtwater wordt doorgaans niet meer aanbevolen; zuiging van de luchtwegen wordt gedaan bij niet-levensvatbare of direct ademhalingsgestoorde baby's, afhankelijk van de situatie. MAS vereist vaak dringende zorg op een neonatale intensive care.

Preventie en uitkomst: preventie richt zich op goede zorg voor hoog-risicozwangerschappen en tijdige levering bij foetale stress. Met adequate zorg herstellen de meeste pasgeborenen goed; MAS kan variëren in ernst.