luminantiewaarde

Luminantiewaarde is de maat voor de helderheid van een oppervlak zoals die door het oog wordt waargenomen in een specifieke kijkrichting. Het beschrijft hoeveel licht een oppervlak per geprojecteerde oppervlakte uitstraalt of weerkaatst, en is daarmee een fotometrische grootheid die belangrijk is voor de visuele perceptie. De luminantiewaarde hangt af van de hoeveelheid aangevoerd licht, de eigenschap van het oppervlak (reflectie) en de kijkhoek.

Eenheid en meten: De meest gebruikte eenheid voor luminantie is candela per vierkante meter (cd/m^2). In de praktijk wordt ook gesproken van 'nits' (1 nit = 1 cd/m^2). Luminantiewaarde wordt gemeten met een luminantiemeter of fotometer die meet hoeveel licht vanuit het oppervlak in de kijkrichting komt. Bij metingen spelen geometrie, kleur van het licht en omgevingslicht een rol, evenals kalibratie van het meetapparaat.

Toepassingen en referentiewaarden: In displaytechnologie bepaalt de luminantiewaarde samen met contrast en kleur de leesbaarheid en visuele kwaliteit van een beeldscherm. In architectuur en interieurverlichting worden streefwaarden vastgelegd voor visueel comfort en legibility. Signage en noodverlichting stellen minimum luminantiewaardes vast om zichtbaarheid te waarborgen. Voorbeelden: computerschermen liggen vaak tussen enkele honderden cd/m^2; smartphones en tv's kunnen 500 cd/m^2 of meer bereiken; bij zonnige buitenomstandigheden worden waarden boven 1000 cd/m^2 meestal vereist.

Relaties en begrippen: Luminantie is gerelateerd aan illuminantie (lux), maar beschrijft wat een oppervlak daadwerkelijk uitstraalt of weerkaatst vanuit een richting. Illuminantie meet de hoeveelheid incident licht op een oppervlak. Reflectie, oppervlaktestructuur en kijkhoek beïnvloeden de waargenomen luminantiewaarde.