luchtzeewissellaag

De luchtzeewissellaag, ook wel de lucht-zeewissellaag genoemd, is een near-surface atmosfeer-oceaan interface laag waar turbulente uitwisseling plaatsvindt tussen het zeewater en de omliggende lucht. Deze laag ligt direct boven het wateroppervlak en wordt bepaald door wind- en golfgedreven turbulentie, temperatuur- en vochtgradaties, en de structuur van het zeewateroppervlak.

De dikte en eigenschappen van de wissellaag variëren sterk. In karige weersomstandigheden kan zij slechts enkele meters dik zijn, terwijl bij sterke wind en onstabiele atmosferische omstandigheden de laag tientallen meters hoog kan reiken. De aanwezigheid van zeespray, aerosol en windhinder door golven beïnvloedt bovendien de gas- en warmteoverdracht tussen oceaan en lucht.

Belangrijke processen in de luchtzeewissellaag zijn onder meer de overdracht van warmte, vocht en impulsmomentum tussen oceaan en atmosfeer, evenals de uitwisseling van gassen zoals CO2, O2 en methaan. Deze laag reguleert ook de vorming van wolken, de verdeling van aerosol en de algehele luchtkwaliteit boven zee. De gasoverdracht wordt vaak beschreven met transfercoëfficiënten die afhangen van de windsnelheid en de toestand van de golf- en schuimlaag, waarbij hogere windsnelheden doorgaans tot snellere uitwisseling leiden.

Metingen en modellen van de luchtzeewissellaag gebruikt vanaf schepen, boeien, vliegtuigen en landgestuurde instruments, en maken deel uit van bredere trajecten in de studie van de marine boundary layer en lucht-zeewissel. Deze concepten zijn cruciaal voor klimaatonderzoek, koolstofbudgetten en weersvoorspellingen.

See also: marine boundary layer, lucht-zeewissel, gastransfer, CO2-uitwisseling.