lipidenbinding
Lipidenbinding verwijst naar de interactie waarbij lipiden (vetachtige moleculen zoals vetzuren, cholesterol en fosfolipiden) binden aan eiwitten of andere moleculen. Deze binding is meestal niet covalent en maakt vervoer, opslag en presentatie van lipiden mogelijk, evenals deelname aan signaalprocessen en membraanorganisatie. Lipiden zijn slecht oplosbaar in water, waardoor specifieke lipidebindende eiwitten cruciaal zijn voor hun biologische functies.
Lipiden kunnen binden via hydrophobic pockets, amphipathische helices of elektrostatistische interacties met polaire kopgroepen. Verschillende lipidenbindende
Apolipoproteïnen (ApoA, ApoB, ApoE) vormen op lipoproteïnen de dragers van cholesterol en triglyceriden in het bloed.
Lipid-binding wordt bestudeerd met bindingsassays, isothermal titration calorimetry, oppervlakteplasmon resonantie, fluorimetrie en liposoom- of micelle-bindingsassays. Structurele
Verstoringen in lipidenbinding kunnen bijdragen aan atherosclerose, metabole aandoeningen en sommige neurodegeneratieve ziekten. Therapeutische benaderingen kunnen