lengtetoegang

Lengtetoegang is een term uit het Nederlands die de duur van de toegang tot een bron, systeem of ruimte beschrijft, oftewel de tijdsperiode waarin toegang verleend is. De term is niet overal gemeengoed en de precieze betekenis verschilt per context, waardoor het begrip vaak in specifieke vakgebieden wordt gedefinieerd.

In informatietechnologie verwijst lengtetoegang vaak naar de lengte van een sessie, de geldigheidsduur van een toegangs-token of het tijdsvenster waarin een gebruiker resources kan benaderen. In fysieke beveiliging kan het de periode betreffen waarin iemand een gebouw of zone mag betreden. In bibliotheek- of uitleensystemen kan het slaan op leenperioden of tijdelijke toegang tot digitale bronnen.

Metingen van lengtetoegang gebeuren meestal door het vastleggen van start- en eindtijden, of door beleidsregels die een maximum lengte of een vervaldatum definiëren. Beheerders kunnen lengtetoegang controleren en beperken via authenticatie, sessie-tijdslimieten, tokenvervaldata of tijdelijke toegangspassen. Het doel van dergelijke beleidsmaatregelen is vaak het beheersen van risico’s en het verbeteren van controle en verantwoording.

Gerelateerde termen zijn onder meer toegangstimer, sessieduur, expiratietoken en toegangsvenster. Voorbeelden zijn een eenmalige inloglink die 15 minuten geldig is, of een gasttoegangspas die 24 uur meegaat.

Zie ook: Toegang, Toegangscontrole, Authenticatie, Sessiebeheer.