kredietkaartbetalingen

Kredietkaartbetalingen zijn betalingstransacties waarbij een consument betaalt met een kredietkaart voor goederen of diensten. De kaartuitgever biedt krediet tot een afgesproken limiet en verplaatst geld via het kaartnetwerk naar de handelaar. Een betaling doorloopt doorgaans de fasen autorisatie, afboeking en afrekening tussen de issuer, het kaartnetwerk en de merchant via de acquiring bank.

Tijdens autorisatie controleert de issuer of de kaart geldig is en of er voldoende krediet beschikbaar is. Bij goedkeuring wordt de transactie geautoriseerd maar nog niet afgeschreven. Na capture wordt de transactie definitief vastgelegd en bij settlement wordt het bedrag verrekend met de handelaar via de acquiring bank. De kosten bestaan uit interchange-vergoedingen en vergoedingen aan de acquiring bank; exacte tarieven variëren per kaartsoort, regio en sector.

Vormen van kredietkaartbetalingen zijn onder meer betalingen in een winkel bij een POS-terminal, online betalingen via een betaalgateway, en mobiele of contactloze betalingen via NFC of wallets. Bij veel kaarten geldt ook chip en PIN om de transactie te beveiligen.

Beveiliging en naleving: kredietkaartbetalingen vallen doorgaans onder de PCI DSS-standaard. Tokenisatie en 3D Secure verminderen fraude bij online transacties. Handelaars implementeren daarnaast vaak aanvullende fraudedetectie en risico-controles.

Voordelen en nadelen: de belangrijkste voordelen zijn brede acceptatie en gemak voor consumenten en snelle afhandeling. Nadelen voor handelaren zijn kosten zoals interchange-vergoedingen en acquiring-fees, plus het risico op fraude en chargebacks. Bij internationale transacties kunnen wisselkoers- en markup-kosten optreden.

Regelgeving en consumentenbescherming: kaartnetwerken en nationale wetten regelen aansprakelijkheid bij fraude en chargebacks. Consumenten hebben rechten op disputen en terugboekingen; privacywetgeving zoals de AVG stelt eisen aan gegevensbeveiliging en gegevensgebruik.