krachtinteracties

Krachtinteracties verwijzen naar de manieren waarop objecten krachten op elkaar uitoefenen, wat beweging of vervorming kan veroorzaken. Ze kunnen ontstaan door direct contact, zoals wrijving, spanning en botsingen, of op afstand, zoals zwaartekracht en elektromagnetische krachten.

Er worden doorgaans vier fundamentele krachten onderscheiden: zwaartekracht, elektromagnetische kracht, de sterke kernkracht en de zwakke kernkracht. Zwaartekracht en elektromagnetische kracht zijn langeafstandskrachten met een onbegrensd bereik, terwijl de sterke en zwakke kernkracht over een zeer kort bereik werken, met name binnen atoomkernen en op subatomair niveau.

Krachten worden op macroniveau vaak beschreven met veldtheorieën en, in de kwantumwereld, door het uitwisselen van deeltjes. Klassiek geldt bijvoorbeeld Newtons wet voor zwaartekracht en Coulombs wet voor elektrische krachten. In de kwantumtheorie wordt elektromagnetische interactie gemedieerd door fotonen, sterke interactie door gluonen, en zwakke interactie door W- en Z-bosonen. Zwaartekracht wordt in de huidige fundamenten vooral beschreven door algemene relativiteit; een volwaardige quantumtheorie van zwaartekracht blijft een onderwerp van onderzoek.

Krachtinteracties bepalen de structuur van materie, chemische bindingen, nucleaire samenstelling en de beweging van hemellichamen. Ze vormen bovendien de basis voor veel technologieën, zoals elektronische apparatuur, kernenergie en medische beeldvorming.