korteafstandsnetwerken

Korteafstandsnetwerken zijn een verzamelnaam voor draadloze communicatie-netwerken die bedoeld zijn voor uitwisseling van data over korte afstanden. Typische afstanden variëren van enkele centimeters tot enkele tientallen meters. Deze netwerken kenmerken zich door een laag stroomverbruik, lage kosten en eenvoudige implementatie, waardoor ze veel worden toegepast in sensornetwerken, draagbare apparaten, slimme woningen en consumentenapparatuur.

Belangrijke technologieën binnen korteafstandsnetwerken zijn onder meer Bluetooth (klassiek en Low Energy), Zigbee (gebaseerd op IEEE 802.15.4), Z-Wave en near-field communication (NFC). Ook Wi-Fi kan op korte afstanden worden ingezet wanneer hogere datasnelheden nodig zijn. Veel van deze systemen ondersteunen mesh-technologie, bijvoorbeeld Zigbee en Thread, waardoor apparaten elkaar kunnen doorgeven en zo grotere omgevingen kunnen dekken.

Typische kenmerken zijn variërende bereik afhankelijk van omgeving, lage tot middelhoge datasnelheden, en topologieën zoals punt-tot-punt, ster en mesh. Het ontwerp legt de nadruk op laag vermogen en eenvoudige koppeling, met beveiligingsfuncties zoals encryptie en veilige koppeling, hoewel beveiligingsniveaus per technologie verschillen.

Toepassingen bevinden zich voornamelijk in de smart home, draagbare en medische sensoren, industriële automatisering en consumentenapparatuur. Netwerken eindigen meestal in een hub of gateway die data naar het internet of een cloudplatform brengt. Beveiliging en privacy zijn cruciaal, met mechanismen zoals encryptie en toegangscontrole.

Ontwikkelingen en trends omvatten verdere standaardisatie en interoperabiliteitsinitiatieven en de opkomst van meer geïntegreerde IoT-ecosystemen. Verwachte ontwikkelingen zijn hogere datasnelheden, verbeterde beveiliging, schaalbare mesh-netwerken en energiebeheer, inclusief verlenging van de batterijduur en energie-harvesting.