Home

ketenreactie

Een ketenreactie is een reactie waarbij de producten van een stap nieuwe deeltjes genereren die op hun beurt weer dezelfde reactie veroorzaken, waardoor de reactie zich voortzet zonder voortdurende externe prikkeling. De term wordt gebruikt in verschillende vakgebieden, met name chemie en kernfysica, maar ook in biochemische en technologische contexten.

In chemische ketenreacties ontstaat doorgaans een initiator die vrije radicalen of andere reactieve deeltjes produceert. De

In kernfysica verwijst een ketenreactie naar het proces waarbij splijtingen neutronen vrijmaken die opnieuw splijtingen veroorzaken.

Historisch werd in 1942 de eerste zelfonderhoudende kernketenreactie bereikt in de Chicago Pile-1 onder leiding van

ketenreactie
kent
drie
fasen:
initiatie,
propagatie
en
terminatie.
Tijdens
de
propagatie
reageren
de
ketendeelnemers
met
meerdere
moleculen
en
ontstaat
telkens
een
nieuw
actief
intermediair.
De
snelheid
hangt
af
van
concentraties,
temperatuur
en
oplosmiddel;
terminatie
eindigt
de
keten.
Bij
voldoende
neutronen
kan
de
reactie
zichzelf
in
stand
houden
(kritiek),
sneller
verlopen
(superkritisch)
of
afnemen
(subkritisch).
Kernreacties
worden
geregeld
met
moderator,
brandstof
en
reflector
en
vormen
de
basis
voor
kernenergie
en
kernwapens.
Enrico
Fermi.
Tegenwoordig
worden
ketenreacties
onder
streng
gecontroleerde
voorwaarden
gebruikt
voor
elektriciteitsopwekking
en
wetenschappelijk
onderzoek.
In
chemie
spelen
ketenreacties
een
belangrijke
rol
bij
polymerisatie
en
diverse
organische
syntheses,
en
ze
komen
ook
voor
in
biochemische
signaaltransductie.