kansentiteit

Kansentiteit is een generieke term uit de modellering van onzekerheid. In een kansentiteit wordt verondersteld dat een entiteit op elk moment een toestand kan aannemen uit een gegeven toestandsruimte, met daaraan gekoppelde waarschijnlijkheden. Het dient als een abstract onderdeel in probabilistische modellen en kan worden gebruikt om factoren te representeren die uitkomsten beïnvloeden maar zelf onzeker zijn.

In praktisch gebruik wordt een kansentiteit beschreven door een toestandsruimte, een beginverdeling en (eventueel) een transitiemaatregel die bepaalt hoe de toestand verandert over tijd. Verandertijd, afhankelijkheden en interacties met andere kansentiteiten bepalen het gedrag van het model. Een kansentiteit kan discrete of continue toestanden hebben en kan worden voorgesteld als een random variabele, een lid van een Markov-keten, of onderdeel van een Bayesian netwerk.

Doeleinden en toepassingen: kansentiteiten komen voor in risicoanalyse, betrouwbaarheid, operations research, epidemiologie en simulaties. Een eenvoudig voorbeeld is een apparaat met twee toestanden: operationeel en uitgevallen. Per tijdstap kan de kans op uitval de toestand veranderen volgens een kansverdeling, en herstel kan eveneens mogelijk zijn afhankelijk van het model.

Beperkingen en uitgangspunten: het concept is een abstracte voorstelling; de exacte wiskundige formaliteit hangt af van het modelleringframework (bijvoorbeeld Markov-ketens, Bayesian networks of simulatiemodellen). Een duidelijke toewijzing van toestanden, kansen en observables is cruciaal voor bruikbare resultaten.