joodhoudende

Joodhoudende is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat een stof jodium bevat. De term is afgeleid van jodium en het achtervoegsel -houdend, wat ‘behorend tot jodium’ of ‘met jodium erin’ betekent. In vaktaal wordt het gebruikt om stoffen aan te duiden die jodium bevatten, met name in medische en chemische contexten.

In de geneeskunde verwijst men vaak naar joodhoudende contrastmiddelen, die bij röntgenstraling, computed tomography (CT) en angiografie worden gebruikt om beeldvorming te verbeteren. Het aanwezige jodium verhoogt de radiopaciteit van weefsels en vocht, waardoor bloedvaten en organen beter zichtbaar zijn. Deze middelen worden meestal intraveneus toegediend, maar sommige vormen kunnen ook via een mond of via instillatie worden toegediend. Veiligheidsaspecten omvatten het risico op allergische reacties, nierbelasting en schildklierstoringen bij overmatige jodiuminname.

Naast medische toepassingen komen joodhoudende stoffen ook in de chemie voor. Hierbij gaat het om organojoodverbindingen waarin een of meer jodiumatomen zijn ingebouwd. Deze verbindingen dienen als reagentia in syntheses, als labels in biomedisch onderzoek en in farmacologische ontwikkeling. Daarnaast worden joodhoudende verbindingen gebruikt in producten zoals antiseptica en sommige indicatoren.

Samengevat beschrijft joodhoudende de eigenschap van een stof om jodium te bevatten en wordt de term vooral gebruikt in medische beeldvorming en organische chemie. De aanduiding fungeert als een descriptieve term in wetenschappelijke literatuur.