inwerkingtreding

Inwerkingtreding is de juridische term voor het moment waarop een wet, verordening of besluit bindend en toepasbaar wordt jegens degenen waarop de norm van toepassing is. Het markeert de overgang van tekst naar operationele regels en van verwachting naar hand having. De datum waarop iets in werking treedt, staat meestal in de wet zelf of in een aanvullend besluit en wordt bekendgemaakt via het officiële publicatiemedium van het land (bijvoorbeeld het staatsblad).

De datum van inwerkingtreding kan op verschillende manieren worden bepaald. Soms treedt de regelgeving onmiddellijk in werking na bekendmaking; in andere gevallen geldt een toekomstige datum die door de wetgever is vastgesteld. Vaak is er sprake van een overgangs- of implementatieperiode waarin de oude regels nog van kracht blijven of waarin functies en verplichtingen gefaseerd worden ingevoerd. Bepalingen over overgangssituaties ontbreken niet in veel wetten en regelen hoe bestaande gevallen moeten worden behandeld.

Retroactiviteit komt zelden voor en geldt doorgaans alleen als dit expliciet in de wet staat of onder strikte voorwaarden wordt toegestaan. Inwerkingtreding beïnvloedt de rechtspositie van burgers en instellingen: vanaf die datum zijn de nieuwe normen afdwingbaar, en procedures, handhaving en toezicht passen zich aan aan de nieuwe regels.

Samenvattend is inwerkingtreding het moment waarop geldende regels daadwerkelijk van kracht worden en toegepast kunnen worden, met rekening houdend met eventuele datumkeuzes of overgangsbepalingen die de wetgever heeft vastgesteld.