intimideren

Intimideren is een Nederlands werkwoord dat betekent iemand bang maken of onder druk zetten, meestal door dreiging, manipulatieve of agressieve handelingen, zodat die persoon zich anders gaat gedragen of voelt. Intimideren kan verbaal zijn, bijvoorbeeld door dreigende of beledigende uitspraken, maar ook non-verbaal of via digitale kanalen zoals sociale media. Het doel is vaak invloed uitoefenen, controle krijgen of een positie van macht bevestigen.

Etymologie: het woord komt van het Latijn intimidare, afgeleid van timor (angst), en is via het Frans en andere talen in het Nederlands terechtgekomen.

Contexten en betekenis: intimidatie kan voorkomen in interpersoonlijke relaties, op scholen, op de werkvloer, in sportclubs of in de publieke sfeer. Het kan samenhangen met pesten, discriminatie of machtsverhoudingen. Het verschil met dreiging is dat intimidatie een bredere reeks van gedragingen omvat, terwijl dreiging expliciet gericht kan zijn op een onmiddellijke aansporing tot schade.

Juridische en maatschappelijke aspecten: in vele rechtsstelsels is intimidatie een strafbaar feit wanneer het gepaard gaat met bedreiging, stalking of herhaalde, gerichte druk op iemands veiligheid of welzijn. Ook zonder strafbaar feit kan intimidatie leiden tot disciplinaire maatregelen op school of op de werkplek. Maatschappelijk beleid richt zich op het voorkomen van een onveilige en onbeschermde omgeving en op het bieden van meld- en ondersteuningskanalen.

Preventie en aanpak: effectieve preventie omvat duidelijke gedragscodes, bewustwordings- en trainingsprogramma’s, en een duidelijke procedure voor meldingen en sancties. Slachtoffers wordt aangeraden documentatie bij te houden en steun te zoeken bij vertrouwenspersonen, HR of hulpdiensten.