intensiteitrelaties

Intensiteitrelaties zijn relaties die beschrijven hoe de intensiteit van een grootheid in één deel van een systeem samenhangt met de intensiteit in een ander deel, onder bepaalde omstandigheden. Ze kunnen lineair of niet-lineair zijn, tijdelijk of blijvend, en variëren per domein en context. Het doel is voorsprong te geven aan begrip van hoe veranderingen elders doorwerken op de intensiteit die wordt waargenomen of gemeten.

In optiek en beeldvorming verwijst intensiteit naar luminantie of radiantie en gaat het om hoe scene-intensiteit door sensoren wordt omgezet. Intensiteitrelaties spelen een belangrijke rol bij calibratie, ruisreductie en gamma-correctie. Een veelvoorkomend voorbeeld is de niet-lineaire mapping van scène- of sensorintensiteit naar digitale waarden via tone mapping en beeld- of hdr-processen.

In signaalverwerking en akoestiek beschrijven intensiteitrelaties hoe energiewaarden van golven zich verhouden tussen ingang en uitgang van een systeem, bijvoorbeeld in versterkers, filters en demping. Deze relaties bepalen onder meer het gehoor- of luisterniveau en de dynamiek van geluiden in opnames en reproduceers.

Modellen voor intensiteitsrelaties variëren van lineaire vormen I2 = a + b I1 tot diverse niet-lineaire functies zoals logaritmische of s-vormige overdrachtsfuncties. In spectrale analyses worden intensiteitsverdelingen over golflengten gebruikt om de spectrale respons of het kleur- en luminantieverhaal te beschrijven.

Meetwaarden voor intensiteit zijn afhankelijk van het domein, bijvoorbeeld W/m^2 voor stralingsintensiteit, cd/m^2 voor luminantie of dB voor geluidsintensiteit. Intensity-relations zijn fundamenteel voor calibratie, kwaliteitscontrole, beeldbewerking en data-analyse.