integriteitspraktijken

Integriteitspraktijken zijn systematische maatregelen die organisaties inzetten om integriteit en ethisch gedrag te bevorderen. Ze richten zich op naleving van wetten en regelgeving, voorkomen van fraude, corruptie en omkoping, en het voorkomen van belangenconflicten, met het doel transparantie en verantwoording bij alle bedrijfsactiviteiten te waarborgen.

Een integriteitsprogramma omvat doorgaans een gedragscode, risicobeoordeling, due diligence bij samenwerkingen, training en communicatie, interne controles, meldpunten en een intern onderzoeksproces. Ook aspecten zoals sancties bij overtredingen, governance-structuren en toezicht vallen hieronder.

Implementatie vereist betrokkenheid van het topmanagement en verankering in HR-, inkoop-, juridische en IT-processen. Due diligence bij derden, strikte procedures rond giften en representatie, en privacy- en data-beveiligingsmaatregelen maken vaak deel uit van de praktijk.

Internationale kaders en normen geven richting, zoals ISO 37001 voor anti-corruptie management, OECD-richtlijnen voor multinationale ondernemingen en relevante UNCAC- en Europese richtlijnen. Veel organisaties gebruiken ook een lokale integriteitscode en rapportageverplichtingen als uitgangspunt.

De opbrengst van integriteitspraktijken omvat minder risico’s op misstanden, betere reputatie en vertrouwen van stakeholders, en betere besluitvorming. Monitoring en audits, evaluatie van effectiviteit, en periodieke updates van beleid zijn gebruikelijk om te borgen dat praktijken relevant blijven.