inkomensverliezen

Inkomensverliezen is een juridische en economische term die de achteruitgang in iemands inkomen beschrijft als gevolg van een gebeurtenis die arbeidsparticipatie beperkt. De term wordt vaak gebruikt in verschillende contexten, zoals aansprakelijkheids- en letselschadezaken, verzekeringsclaims en bedrijfsinterne rapportages. In de literatuur wordt doorgaans onderscheid gemaakt tussen gederfde inkomsten (het daadwerkelijk verloren loon of winst op korte termijn) en verlies van verdienvermogen (het verminderde vermogen om in de toekomst inkomen te genereren).

Oorzaken variëren van ziekte en letsel tot langdurige arbeidsongeschiktheid, maar kunnen ook bestaan uit zorgverantwoordelijkheden of economische omstandigheden die de arbeidsmarkt beïnvloeden. Het toepassingsgebied geldt zowel voor particulieren als voor ondernemers, en kan zowel directe inkomsten als toekomstige verdiensten raken.

Bij schadevergoeding of verzekeringsuitkeringen gaat het om compensatie die de financiële positie weer zo dicht mogelijk bij die van tevoren brengt. De berekening kijkt naar het eerder verdiende inkomen, het pre-incident werkvermogen en prognoses voor de toekomst, waarbij rekening wordt gehouden met redelijke verwachtingen en manieren om verliezen te beperken (mitigatie). Bij lange termijn verlies wordt vaak de contante waarde berekend.

Toepassingsgebieden zijn onder meer letselschadezaken, arbeidsongeschiktheidsverzekeringen, ziekteverzuim en bedrijfsonderbrekingsschade. Voorbeelden: een werknemer die door een ongeval tijdelijk niet kan werken leidt tot gederfde inkomsten; een zelfstandig ondernemer verliest klanten en toekomstige inkomsten; bij een brand kan een bedrijf inkomstenverlies doordat productie stilvalt.