ineffectiviteit
Ineffectiviteit is het ontbreken van het gewenste effect bij een interventie of maatregel. Het duidt op een zwakke of afwezige relatie tussen ingezette middelen en beoogde resultaten. In de praktijk kan ineffectiviteit voorkomen bij medicijnen en behandelingen, maar ook bij beleidsmaatregelen, onderwijsprogramma’s of technologische systemen. Het begrip wordt vaak onderscheiden van inefficiëntie, waarbij middelen wel ingezet worden maar weinig opbrengst leveren, en van slecht ontworpen of slecht geïmplementeerde maatregelen waardoor het gewenste effect uitblijft.
Ineffectiviteit komt voor in verschillende vakgebieden, zoals geneeskunde, farmacologie, onderwijs, economie en openbaar bestuur. In de
Beoordeling van ineffectiviteit vindt plaats via evaluatiestudies en trials, waarbij uitkomsten, effectgroottes en klinische relevantie centraal
Bij aanhoudende ineffectiviteit worden interventies heroverwogen: aanpassing van ontwerp, selectiecriteria of implementatie, of stoppen en middelen