inductieovens

Inductieoven is een term die in de keukenapparatuur vaak verwijst naar inductieverwarming als verwarmingsprincipe. In de praktijk wordt de uitdrukking meestal gebruikt voor inductie kookplaten die samen met een oven functioneren, maar er bestaan ook concepten van standalone inductieovens. Bij inductieverwarming wordt een spoel onder een keramische glasplaat gevoed met hoogfrequente wisselstroom. Het magnetische veld dat daarmee ontstaat induceert wervelstromen in ferromagnetisch kookgerei, waardoor warmte direct in de pan wordt gegenereerd. De ovenruimte zelf blijft relatief koel; de hitte die het voedsel bereikt, ontstaat hoofdzakelijk in het kookgerei.

Kookgerei speelt een cruciale rol bij inductieapparaten. Alleen pannen die magnetisch zijn (bijvoorbeeld staal of gietijzer, en sommige magnetische roestvrijstalen pannen) kunnen goed verwarmen. Een eenvoudige manier om dit te controleren is een magneet op de bodem van de pan: blijft hij plakken, dan werkt de pan waarschijnlijk op inductie.

Voordelen ten opzichte van traditionele elektrische kookmethoden zijn onder meer snelle opwarming, precieze temperatuurscontrole en hogere energie-efficiëntie, doordat warmte vrijwel direct in de pan ontstaat en minder warmte verloren gaat aan de omgeving. Het kookoppervlak wordt doorgaans minder heet dan bij andere systemen, wat veiligheids- en onderhoudsvoordelen oplevert. Nadelen zijn onder meer de vereiste geschikt kookgerei en de hogere kosten; niet alle pannen zijn geschikt en de kookoppervlakken zijn vaak duurder in aanschaf. Standalone inductieovens komen minder vaak voor; meestal zien we inductie als onderdeel van een combinatie-apparaat met een conventionele oven.