incidentenfrequentie

Incidentenfrequentie is een statistische maat die aangeeft hoe vaak incidenten zich voordoen in een gedefinieerde populatie over een bepaalde periode. Het geeft de snelheid van incidenten weer en wordt gebruikt om de betrouwbaarheid en veiligheid van systemen, processen of diensten te monitoren. In tegenstelling tot het absolute aantal incidenten houdt de frequentie rekening met de blootstelling of het aantal potentiële incidentlocaties, waardoor vergelijkingen mogelijk worden.

Berekening kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Een eenvoudige benadering is: aantal incidenten gedurende de periode. Voor vergelijkingen kan men incidentieratio of incidentiepercentage hanteren: incidentiepercentage = (aantal incidenten / populatie) × 100, of incidentierate = (aantal nieuwe incidenten / persoonstijd) × multiplier (bijv. per 1.000 of per 100.000). In IT- of operationele contexten wordt vaak toegepast: incidenten per maand per 1.000 apparaten, of per 10.000 transacties.

Om incidentenfrequentie correct te interpreteren, is consistentie in definities cruciaal: wat telt als een incident, hoe wordt blootstelling bepaald en welk tijdvenster wordt gebruikt. Gegevens komen meestal uit incidentmanagementsystemen, bewakingslogboeken en operationele dashboards; duplicaten en vertraagde meldingen moeten worden opgeschoond om vertekeningen te voorkomen.

Toepassingen omvatten risicobeoordeling, prestatiebenchmarking tussen afdelingen of organisaties, trendanalyse en prioriteitstelling van verbetermaatregelen op het gebied van veiligheid, kwaliteit en continuïteit.

Beperkingen zijn onder meer onderrapportage, variaties in definities, seizoeninvloeden en verschillen in berekeningsmethode. Een hoge frequentie zegt niets over de ernst of de impact van incidenten; daarom worden vaak ook ernstpercentages en impactstatistieken naast de frequentie gerapporteerd.