importtarief

Een importtarief is een belasting die een overheid oplegt aan goederen die het land binnenkomen. Het maakt deel uit van het douanetarief en wordt doorgaans geheven door de douane bij de grens. Het doel kan variëren: inkomsten genereren, binnenlandse producenten beschermen tegen buitenlandse concurrentie, of politieke of veiligheidsredenen.

Tariefberekeningen zijn meestal vastgelegd in een tariefregeling of tariefschema. De tarieven kunnen ad valorem zijn (een percentage van de geïmporteerde waarde), specifiek (een vast bedrag per eenheid) of een combinatie daarvan. Tarieven worden vaak toegepast op basis van de HS-code (Harmonized System) die goederen in categorieën classificeert. Ook kunnen tariefquota bestaan, waarbij een lager tarief geldt tot een bepaald quota, daarna een hoger tarief.

Economische effecten: invoertarieven verhogen de prijs van geïmporteerde goederen, wat kan leiden tot hogere consumentenprijzen en verschuivingen in productie; ze kunnen ook de handelsbalans beïnvloeden en internationale betrekkingen raken. Tarieven vormen een bron van staatsinkomsten en kunnen het binnenlandse concurrentievermogen beschermen, maar kunnen handelspolitieke spanningen oproepen en tot wederzijdse maatregelen leiden.

Internationale regels: invoertarieven vallen onder het multilaterale handelsstelsel van de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Staten moeten niet-discriminatie toepassen (Most Favored Nation, MFN) en kunnen voorkeurstarieven bieden aan bepaalde handelspartners via vrijhandelsovereenkomsten of preferentiële tarieven. Ook bestaan antidumping-maatregelen en noodmaatregelen (safeguards) tegen oneerlijke praktijken of plotselinge importtoenames.

Administratie: douaneautoriteiten innen tarieven bij grensovergangen, registreren de invoer en zorgen voor naleving van regels, inclusief waarde, oorsprong en eventuele vrijstellingen.