houtbewaring

Houtbewaring is het geheel van technieken en processen die gericht zijn op het verlengen van de levensduur van hout door het te beschermen tegen rotting, schimmels, houtaantastende insecten en vocht. Het doel is hout buiten en in vochtige omgevingen langer bruikbaar en stabiel te houden, zodat het bestand is tegen weersinvloeden en belastingen uit de omgeving.

De aanpak kan hoofdzakelijk onder twee categorieën worden ingedeeld: impregnatie en oppervlaktebescherming. Impregneren houdt in dat conserveermiddelen onder druk in de houtvezels worden gebracht, zodat het hout beter bestand is tegen micro-organismen en insecten. Dit is veel toegepast bij buitenhout, constructiehout en houten verpakkingen. Naast impregneren bestaan er oppervlaktebehandelingen zoals verf, beits, olie en lak die de houtstructuur afsluiten, beschermen tegen vocht en UV-straling en zo de levensduur verlengen. Daarnaast zijn houtbewaringstechnieken zoals thermische modificatie (thermowood) en chemische modificaties zoals acetylatie ontwikkeld om de interne samenstelling van het hout te veranderen en zo weerstandsvermogen te vergroten.

Conserveermiddelen die bij impregnatie worden gebruikt omvatten diverse koperverbindingen, organische azoolverbindingen en andere formuleringen; moderne systemen richten zich op lagere milieu-impact en betere veiligheid. Natuurlijke duurzaamheid van bepaalde houtsoorten kan ook zonder toevoegingen voldoende zijn in minder պահանջvolle toepassingen; voor buitengebruik gelden doorgaans strengere eisen aan bescherming en onderhoud. Het kiezen van een behandeling hangt af van gebruiksklasse, blootstelling en verwachte levensduur.

Toepassingen van houtbewaring liggen onder meer in constructiehout voor gebouwen en bruggen, gevelbekleding, terrassen, palen en tuin- en landschapswerk, evenals verpakkingshout. Onderhoud en inspectie blijven essentieel om optimale prestaties te behouden.