hippocampusgebied

Het hippocampusgebied is een regio in het limbische systeem, gelegen in de mediale temporale lob, nabij de hippocampus en het parahippocampale gebied. Het omvat de hippocampus zelf (cornu ammonis CA1–CA4), de dentate gyrus en het subiculum, samen de hippocampale formatie. Dit netwerk speelt een cruciale rol bij geheugenprocessen.

Functie: Het gebied is betrokken bij de vorming en consolidatie van episodisch geheugen en bij ruimtelijke navigatie. Het encoderen van ervaringen en het koppelen van context aan herinneringen gebeurt via input uit de entorhinale cortex; uitgaande signalen bereiken de neocortex via het fornix en de mamillaire lichamen.

Structuur: Belangrijke subvelden zijn CA1–CA4, dentate gyrus en subiculum. De hippocampale formatie ontvangt vooral input via de entorhinale cortex en stuurt output via het fornix naar onder andere mamillaire lichamen en thalamus; transitie naar neocortex geschiedt via de cingulate en parietale cortices.

Ontwikkeling en klinische Relevant ie: Ontwikkelingsmatig ontstaat het gebied uit het telencephalon; in volwassenen blijft neurogenese beperkt in de dentate gyrus. Het gebied is gevoelig voor veroudering, en atrofie wordt geassocieerd met Alzheimer-ziekte en temporale kwab epilepsie, vaak gepaard gaande geheugenproblemen.

Onderzoek en beeldvorming: Bestudering gebeurt met histologie, en in vivo met MRI en fMRI om volumetrie en functionele activatie te meten. Diffusion MRI onderzoekt witte stofpaden; markers voor neurogenese worden in postmortaal weefsel gebruikt.