hemodynamische

Hemodynamiek is de tak van de geneeskunde die de krachten onderzoekt die bloed door het cardiovasculaire systeem bewegen. Het omvat de pompwerking van het hart, de eigenschappen van de bloedvaten en het volume aan bloed dat beschikbaar is voor circulatie. Klinisch wordt hemodynamiek gebruikt om perfusie en circulatie te beoordelen, met name bij shock en perioperatieve zorg.

Belangrijke termen zijn cardiale output (CO), slagvolume (SV) en hartfrequentie (HR), waarbij CO = HR × SV. De gemiddelde arteriële druk (MAP) hangt samen met CO en de systemische vaatweerstand (SVR) via MAP ≈ CO × SVR. Preload, afterload en contractiliteit bepalen het slagvolume; de compliance van de vaten en het bloedvolume beïnvloeden ook de hemodynamiek. Dynamische indicatoren zoals SVV en PPV zijn nuttig bij fluid responsiveness.

Monitoring kan invasief of niet-invasief plaatsvinden. Invasieve technieken omvatten een arteriële lijn en een centrale veneuze katheter, met meting van centrale druk en, bij een longslagaderkatheter (Swan-Ganz), PCWP en SvO2. Niet-invasieve opties omvatten echocardiografie en Doppler, evenals impedantiemeting en andere non-invasieve sensoren.

Toepassingen omvatten vloeistoftherapie en medicamenteuze interventies ter optimalisatie van preload, afterload en contractiliteit. Het doel is adequate weefselperfusie te behouden bij verschillende klinische toestanden, zoals shock, cardiogene insufficiëntie en tijdens operaties.

Interpretatie van hemodynamische data vereist klinische context en multimodale beoordeling, aangezien metingen beïnvloed kunnen worden door mechanische ventilatie, aritmieën, longziekten, obesitas en kalibratie van de instrumenten.