hazardsmodellen
Hazardsmodellen zijn hulpmiddelen om de kans en intensiteit van gevaarlijke gebeurtenissen en hun effecten te kwantificeren. Ze combineren natuurkundige principes, statistische methoden en observatiegegevens om de plaats- en tijdsafhankelijke eigenschappen van een hazard te beschrijven, zoals overstromingen, aardbevingen, stormen of gladheid. Het doel is risico-informatie te leveren die inzicht geeft in potentiële impacts op mens en infrastructuur.
Er bestaan verschillende benaderingen binnen hazardsmodellen. Deteministische modellen leveren concrete scenario’s, bijvoorbeeld een specifieke waterstand of
Een model maakt doorgaans gebruik van diverse invoergegevens, zoals topografie, bodemeigenschappen, meteorologische waarnemingen en historische catalogi
Toepassingen van hazardsmodellen bevinden zich vooral in infrastructuurontwerp, ruimtelijke ordening en verzekerings- of risicobeheer. Voorbeelden zijn
Onzekerheid en validatie spelen een centrale rol: modellen bevatten epistemische en aleatorische onzekerheid en worden getoetst