glioblastoomkanker

Glioblastoomkanker, ook wel glioblastoom of glioblastoma multiforme (GBM) genoemd, is een zeer agressieve primaire hersentumor. Het behoort tot de gliomen en is een grade IV astrocytoom.

Het is de meest voorkomende maligne primaire hersentumor bij volwassenen en komt meestal voor op middelbare tot oudere leeftijd, gemiddeld rond de 64 jaar; mannen worden licht vaker getroffen dan vrouwen.

Het tumorweefsel groeit snel en infiltreert in het omliggende hersenweefsel. Klinisch en moleculair vertonen GBM-tumoren vaak IDH-wildtype patronen, mogelijk MGMT-promotor methylatie en EGFR-amplificatie; deze kenmerken beïnvloeden prognose en behandeling.

Symptomen zijn onder meer aanhoudende hoofdpijn, epileptische aanvallen, plotselinge neurologische uitval, misselijkheid en veranderingen in cognitie of persoonlijkheid.

Diagnose gebeurt primair met MRI-scan van de hersenen met contrast, waar GBM meestal een heterogeen, ringvormig versterkt beeld laat zien met necrose en perifere edema. Een weefselbiopt of tumorresectie levert de definitieve diagnose.

Behandeling omvat doorgaans een maximale veilige chirurgische resectie, gevolgd door radiotherapie in combinatie met temozolomide volgens het Stupp-protocol, en daarna adjuvante temozolomide. Voor recidive kunnen aanvullende opties bestaan, waaronder Tumor Treating Fields (TTFields) en klinische studies.

De prognose blijft slecht. Gemiddelde overleving met standaardzorg ligt rond de 12 tot 15 maanden; de prognose is afhankelijk van factoren zoals leeftijd, performansstatus en moleculaire kenmerken zoals MGMT-methylatie en IDH-status.