Home

giftigen

Giftigen is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat verwijst naar stoffen of organismen die bij blootstelling schadelijke of levensbedreigende effecten kunnen veroorzaken. In de toxicologie is giftigheid afhankelijk van dosis, de route van blootstelling, de duur van contact en de toestand van de betrokkene. Sommige stoffen zijn bij elke blootstelling giftig, terwijl andere pas bij hoge doseringen toxisch worden. De effecten variëren van irritatie en milde klachten tot ernstige lever- of nierbeschadiging, neurologische symptomen of overlijden. De mate van giftigheid kan worden gekwantificeerd met parameters zoals de LD50, de dosis die bij 50 procent van de onderzochte populatie tot de dood leidt, maar dit is slechts een indicatie van potentie en hangt af van vele factoren.

Giftige stoffen kunnen verschillende werkingsmechanismen hebben: ze kunnen cellulaire functies verstoeren, enzymen remmen of specifieke organen

Voorbeelden zijn onder meer zware metalen, pesticiden, bepaalde medicijnen bij foutieve dosering en natuurlijke toxines. Behandeling

Regelgeving, veiligheidsdatabladen (SDS) en waarschuwingsetiketten helpen bij het identificeren en beheersen van giftige stoffen, inclusief aanbevolen

aantasten.
Sommige
stoffen
zijn
hepatotoxisch
(lever),
nefrotoxisch
(nier),
neurotoxisch
(zenuwstelsel)
of
cardiotoxisch
(hart).
Routes
van
blootstelling
omvatten
orale
inname,
inhalatie
en
dermale
contact.
Blootstelling
kan
acuut
zijn
(plotselinge
symptomen
na
korte
periode)
of
chronisch
(langdurige,
lagere
doses).
van
vergiftiging
is
afhankelijk
van
de
stof
en
omvat
meestal
ondersteuning,
antidota
waar
mogelijk
en
maatregelen
om
verdere
blootstelling
te
stoppen.
beschermingsmaatregelen
en
maximale
blootstellingslimieten.