geïnterpoleerde

Geïnterpoleerde verwijst naar gegevens of waarden die zijn geschat door interpolatie tussen bekende meetpunten. Interpolatie is een methode om nieuwe meetwaarden te construeren die binnen het bereik van een discrete dataset vallen. De techniek wordt toegepast om ontbrekende waarden aan te vullen, datasets te harmoniseren en functies te schatten op punten waar geen metingen beschikbaar zijn.

Veel gebruikte interpolatiemethoden zijn lineaire interpolatie, polynomiale interpolatie en kubische splines (spline-interpolatie). Andere benaderingen omvatten inverse distance weighting en kriging, vooral in ruimtelijke datasets. De keuze van methode hangt af van veronderstelde gladheid van de onderliggende functie, de gewenste nauwkeurigheid en de praktische context.

Geïnterpoleerde waarden zijn schattingen en blijven afhankelijk van modelkeuzes en data. Ze kunnen fout bevatten als de data schaars zijn, als er abrupte veranderingen optreden of bij overmatig gebruik van hogere orde polynomen, wat kan leiden tot oscillaties. Splines bieden vaak een gebalanceerde oplossing tussen nauwkeurigheid en soepelheid, maar kunnen bij grenzen of extrapolatie gevoelig zijn. Extrapolatie buiten het bereik van de bekende punten is minder betrouwbaar dan interpolatie.

Toepassingsgebieden zijn onder meer tijdreeksen, beeld- en signaalverwerking, geostatistiek en kaartbouw. In computer graphics wordt interpolatie gebruikt bij schaalvergroting en rendering. Het begrip is essentieel in data-analyse en modellering voor het invullen van ontbrekende gegevens en het genereren van continue representaties uit discrete waarnemingen.