gebruikstermen

Gebruiktermen zijn de woorden en uitdrukkingen die specifiek worden gebruikt om het gebruik van taal of een vakgebied aan te duiden. Ze maken deel uit van de terminologie en worden toegepast in documenten, handleidingen en lexicografisch werk om concepten, handelingen en objecten nauwkeurig te benoemen. Een belangrijk kenmerk is dat gebruikte termen sterk afhankelijk zijn van context, doelgroep en discipline.

Functie: Gebruiktermen bevorderen helderheid, eenduidigheid en consistentie. Ze helpen bij het onderscheiden van synoniemen die in een bepaalde context anders beleefd of verstaan worden, en dragen bij aan het opbouwen van begrippenkaders, woordenboeken en stijl- of terminologierichtlijnen. In redactie en contentstrategie dragen ze bij aan leesbaarheid en gebruiksvriendelijkheid.

Typen: er zijn verschillende categorieën. Algemene gebruikstermen dienen voor dagelijkse taal en routinehandelingen. Domeinspecifieke termen of jargon verwijzen naar vakinhoud en kunnen voor insiders direct begrijpelijk zijn maar buiten het vakgebied onduidelijk. Normatieve usage terms geven aan wat als correct of gepast wordt beschouwd, terwijl descriptieve usage terms observaties weergeven van hoe taal in de praktijk wordt gebruikt, soms met varianten per regio of subcultuur. Daarnaast spelen collocaties en frequentiepatronen een rol in het modelleren van gebruik.

Beheer en toepassing: In woordenboeken, stijlhandleidingen en terminologiedossiers worden gebruikte termen vastgelegd en gevalideerd. Tekstschrijvers, redacteuren, terminologen en UX-schrijvers gebruiken ze om consistente terminologie te leveren, om terminologie te harmoniseren en om de lezer niet te verwarren. Praktisch werkt men vaak met corpusonderzoek en terminologiemanagementtools om termen te standaardiseren en actueel te houden.

Zie ook: terminologie, jargon, stijlhandleiding.