finishlaag

Een finishlaag, ook wel toplaag genoemd, is de laatste laag in een verings- of coatingopbouw die rechtstreeks op een onderlaag wordt aangebracht. Het doel is bescherming en esthetiek: de finishlaag draagt bij aan krasbestendigheid, vocht- en chemicaliënbestendigheid, UV-bescherming en kleur- of glanskwaliteit.

Finishlagen komen voor in diverse sectoren zoals schilder- en houtbewerking, en metaal- en kunststofbehandeling. Voor hout is dit vaak een lak, vernis of polyurethaanlaag die de nerf accentueert of afsluit. Voor metalen objecten kan een clear coat of gekleurde topcoat dienen als bescherming tegen corrosie en slijtage. In industriële toepassingen wordt ook gewerkt met poedercoatings of UV-curable topcoats als finishlaag.

Meestal zijn finishlagen transparant of semi-transparant en kennen ze verschillende glansgraadniveau’s (glans, satin, mat). Ze worden aangebracht door spuiten, schilderen, rollen of dompelen en daarna uitgehard of uitgehard door middel van UV-straling of warme verhitting. De dikte ligt doorgaans tussen enkele tientallen en honderden micrometers, afhankelijk van het materiaal en de gewenste eigenschappen.

Na toepassing volgen kwaliteitscontroles zoals hechting, kleurechtheid en glansmeting. Belangrijke eigenschappen zijn hechting aan de onderlaag, kras- en slijtvastheid, UV- en chemische weerstand. Veiligheids- en milieuaspecten betreffen onder meer de uitstoot van vluchtige organische stoffen (VOC) en brandgevaar tijdens het aanbrengen.