familiehuishoudens

Familiehuishoudens zijn huishoudens waarin de bewoners verwant zijn door bloed, huwelijk of geregistreerd partnerschap, of waarin een gezin als een geïntegreerde economische en sociale eenheid functioneert. In de statistische praktijk gaat het vaak om gezinnen die samenwonen, zoals ouders met hun kinderen, eeneenoudergezinnen, of samengestelde gezinnen met meerdere generaties. Pleeg- en adoptiegezinssamenstellingen kunnen eveneens als familiehuishoudens worden gerekend, afhankelijk van de definities die een land hanteert.

Niet alle mensen die in één woning wonen vormen een familiehuishouden. Huishoudens zonder familiebanden—zoals studentenkamers, wooneenheden met vrienden of ongeheelde huisgenoten—worden doorgaans als niet-familiehuishoudens aangemerkt. Veel landen maken daarom onderscheid tussen familiehuishoudens en niet-familiehuishoudens, en binnen de familiehuishoudens bestaan verdere categorieën zoals gezinnen met kinderen of huishoudens zonder kinderen.

Het onderscheid tussen deze twee typen huishoudens is relevant voor demografisch onderzoek, woningbeleid, sociale planning en statistische censussen. Het aantal en de structuur van familiehuishoudens beïnvloeden vraag naar woningen, voorzieningen, onderwijs en ondersteuningdiensten, en spelen een rol in belasting- en zorgbeleid.

Trends tonen in veel westerse samenlevingen een toenemend aandeel eenpersoonshuishoudens en een afname van het traditionele twee-ouder-gezin, terwijl verschillende vormen van samengestelde of multi-generatiegezinnen blijven bestaan. Politieke en maatschappelijke discussies richten zich vaak op de verschillende behoeften van familiehuishoudens bij bijvoorbeeld woningaanbod, kinderopvang en sociale zekerheid.