wooneenheden

Een wooneenheid is een zelfstandige woonruimte in een gebouw of complex die als apart huurobject of eigendom kan functioneren. Een wooneenheid bevat doorgaans een woonkamer, een keuken, minimaal één slaapkamer en een badkamer, en heeft vaak eigen toegang. In veel gebouwen staan meerdere wooneheden naast of boven elkaar, waarbij gemeenschappelijke delen zoals gangen, trappenhuizen en daken worden onderhouden voor het gebruik van alle bewoners.

In de praktijk ontstaan wooneenheden vaak door splitsing van een gebouw in appartementsrechten. Door zo’n splitsing kan elke wooneenheid afzonderlijk eigendom zijn of een afzonderlijke huur krijgen, terwijl de gemeenschappelijke delen worden beheerd door een Vereniging van Eigenaren (VvE) of een beheerorganisatie. De kosten verdelen zich over de bewoners via servicekosten en bijdragen aan onderhoud en verzekeringen.

Het realiseren en exploiteren van wooneenheden valt onder bouw- en woningregelgeving. Nieuwe projecten en transformaties moeten voldoen aan bouwvoorschriften, brandveiligheidseisen en minimale woonoppervlakken. Bij splitsing van een bestaand gebouw worden meestal een reglement en een VvE opgericht waarin rechten en plichten van de bewoners zijn vastgelegd.

Toepassingsgebieden zijn onder meer appartementencomplexen, studentenkamers en sociale woningbouw. De term wooneenheid wordt gebruikt in vastgoed en woningbeleid om de afzonderlijke woonruimten binnen een groter gebouw aan te duiden.