energiecapaciteit

Energiecapaciteit is een begrip dat aangeeft hoeveel energie een systeem kan opslaan of leveren. Het kan slaan op opslagcapaciteit, zoals in een batterij, maar ook op de capaciteit van een elektriciteitsopwekkingssysteem. In de praktijk wordt onderscheid gemaakt tussen energiecapaciteit (hoveelheid energie, uitgedrukt in kWh of MWh) en vermogenscapaciteit (vermogen, uitgedrukt in kW of MW). Vermogen geeft aan hoe snel energie kan worden geleverd of opgenomen, terwijl energiecapaciteit aangeeft hoeveel energie in totaal beschikbaar is.

Meetwaarden en voorbeelden. Energiecapaciteit wordt meestal uitgedrukt in kilowattuur (kWh), megawattuur (MWh) of gigawattuur (GWh). Vermogenscapaciteit van opwekkers of systemen wordt uitgedrukt in kilowatt (kW), megawatt (MW) of gigawatt (GW). Opslagtoepassingen zoals batterijen kennen vaak zowel een elektriciteitsvermogen (bijv. 1 MW) als een opslagcapaciteit (bijv. 2 MWh). Een residentiële batterij kan bijvoorbeeld een capaciteit hebben van ongeveer 10–20 kWh, terwijl grote pumped hydro of batterijparken tientallen tot honderden MWh of GWh kunnen bevatten.

Belang en factoren. De effectieve bruikbaarheid van energiecapaciteit wordt beïnvloed door efficiëntie, diefstroom en degraderen over tijd. Round-trip efficiency, diefstroomverliezen en de maximale diepte van ontlading bepalen hoeveel van de opgeslagen energie nuttig kan worden toegepast. Daarnaast spelen operationele factoren, zoals onderhoud en de capaciteit om piekbelastingen op te vangen, een rol.

Toepassingen. Energiecapaciteit is cruciaal voor de betrouwbaarheid van het elektriciteitsnet, integratie van hernieuwbare bronnen en energiediensten zoals piekafvlakking en reserve. Marktmechanismen voor capaciteit sturen investeringen in extra capaciteit om aan toekomstige vraag te voldoen.