Home

eindiging

Eindiging is een Nederlandse term die wordt gebruikt om het einde of de beëindiging van een woord, een reeks, of een proces aan te duiden. In de taalkunde verwijst eindiging naar het morfeem dat aan een stam wordt toegevoegd om grammaticale of semantische informatie uit te drukken. Eindigen kunnen suffixen (achtervoegsels) zijn, maar ook klinkerveranderingen of andere morfologische aanpassingen die de vorm van een woord bepalen.

In talen zoals het Nederlands levert de eindiging vaak informatie over tijd, getal, persoon of grammaticale

Eindiging kan ook verwijzen naar de afsluiting van een tekst, film of verhaal, oftewel de conclusie of

In recht en administratie komt eindiging voor bij de beëindiging of ontbinding van een overeenkomst, project

Etymologie: eindiging is afgeleid van het woord einde, met het suffix -ing dat een abstract noun-formatie aanduidt

categorieën.
Zo
markeert
in
het
Nederlands
de
uitgang
-t
meestal
de
derde
persoon
enkelvoud
in
de
tegenwoordige
tijd
bij
sommige
werkwoorden.
Voor
zelfstandige
naamwoorden
en
bijwoorden
kunnen
meervouden
of
vergelijkingsvormen
tot
uiting
komen
via
eindingen
zoals
-en
of
-s.
slot.
of
proces.
Beëindiging
duidt
op
een
formele
stopzetting,
terwijl
ontbinding
vaker
wordt
gebruikt
voor
de
ontbinding
van
een
contract
of
rechtsverhouding.
van
de
handeling
of
toestand
van
beëindigen.