draagvolumes

Draagvolumes is een term die vooral in logistiek en transport wordt gebruikt om de bruikbare interne ruimte van een draagmiddel aan te geven waarin goederen geladen kunnen worden. Het verwijst naar het volume dat daadwerkelijk beschikbaar is voor lading, doorgaans uitgedrukt in kubieke meters (m3) of liters, en staat los van het gewicht van de goederen.

Het draagvolume staat in contrast met het draagvermogen (laadvermogen), dat de maximale massa aangeeft die het draagmiddel veilig kan dragen. Voor capaciteitplanning is het vaak noodzakelijk om zowel de beschikbare volume als het maximale gewicht te kennen, omdat een voertuig soms op beide grenzen kan raken.

Berekening en praktische bepaling van draagvolume gebeuren meestal door de afmetingen van de binnenruimte te vermenigvuldigen (lengte × breedte × hoogte). In de praktijk moet rekening worden gehouden met obstakels zoals rekken, bevestigingspunten en schrijfruimte, waardoor de bruikbare volume kleiner kan zijn dan het geometrische volume. Daarnaast speelt cube utilization een rol: het efficiënt inzetten van de ruimte door slimme packaging en indeling.

Toepassingen van draagvolumes komen voor in weg- en railtransport, scheepvaart, containerlogistiek, luchtvaart en zelfs drones en ruimtevaart. Het draagvolume beïnvloedt welke producten en verpakkingen geschikt zijn, en vormt samen met het gewicht de basis voor laadplanning en logistieke kosten.

Verwante concepten zijn onder meer volumewicht (dim weight), verpakkingsdichtheid en toegankelijkheid van de lading. In sommige gevallen wordt volumewaarheid ook gebruikt bij prijsstelling, waarbij transportkosten afhangen van het grootste van gewicht of volume.

Samengevat is draagvolume een kernbegrip bij het plannen van laadcapaciteit: het bepaalt hoeveel ruimte er beschikbaar is voor goederen en hoe efficiënt die ruimte kan worden benut, zonder rekening te houden met de massa die vervoerd wordt.