draagstaaf

Een draagstaaf is een stijve staaf of rod die wordt gebruikt om gewicht te dragen, krachten over te brengen of stabiliteit te geven tussen onderdelen. In technische contexten functioneert een draagstaaf meestal als een ligger, trek- of drukkoker, of als verstevigings- of verbindingscomponent die krachten overbrengt tussen aangrenzende delen. De term omvat diverse vormen en materialen; doorgaans is een draagstaaf vervaardigd uit staal of aluminium, maar ook hout of vezelversterkte kunststof komt voor. De staaf kan rond, vierkant of rechthoekig van doorsnede zijn en eindstukken zijn vaak getapt, gelast of met klemmen verbonden.

Toepassingen variëren van steigersystemen en bouwconstructies tot machineframes, afwerkings- en transportlijnen, en meubels, waar de staaf gewicht moet dragen of extra stabiliteit moet bieden. In steigers fungeert de draagstaaf als horizontale ondersteuning of versteviging; in mechanische constructies draagt hij bij aan de belastingoverdracht tussen onderdelen; en in roterende of beweegbare systemen kan hij functioneren als trek- of drukkastang.

Ontwerp en veiligheid: De dimensionering hangt af van het te dragen vermogen, de lengte, de werking richting en de omgeving. Belangrijke factoren zijn trek- en drukkrachten, buiging, vervorming, corrosiebestendigheid en de bevestigingsmethode (bouten, lassen, getapte uiteinden). Draagstaven moeten voldoen aan relevante normen en veiligheidsnormen, en worden vaak gekozen met een veiligheidsfactor die past bij de toepassing.

Etymologie: Het woord is afgeleid van dragen en staf, wat letterlijk “dragende staf” betekent.