dotieren

Doteren is het vormen van een lange termijn financiële basis voor een organisatie door het leveren van kapitaal of andere activa, met als bedoeling dat de hoofdsom behouden blijft en de opbrengsten daarvan dienen als structurele financiering voor een bepaald doel. Het woord wordt vaak gebruikt in relatie tot stichtingen, verenigingen en andere organisaties die stabiele inkomsten willen waarborgen voor toekomstige activiteiten, zoals onderzoek, onderwijs, kunst of zorg.

Een endowment kan bestaan uit contant geld, effecten, onroerend goed of andere waardevolle activa. De bijdrage wordt meestal vastgelegd als een dotatie (het kapitaal) en wordt beheerd volgens afspraken in statuten of een donatieovereenkomst. Donateurs kunnen specifieke bestemming geven aan de inkomsten, bijvoorbeeld voor een beurs, een onderzoeksprogramma of een museumcollectie, terwijl de hoofdsom meestal in stand blijft.

Beheer en governance spelen een centrale rol bij doteren. De ontvangende organisatie investeert de dotatie en beperkt zich doorgaans tot het uitkeren van inkomsten volgens vooraf vastgestelde regels, waardoor de hoofdsom op lange termijn behouden blijft. Donateurs kunnen voorwaarden verbinden aan de besteding en toezicht uitoefenen via de governance-structuur van de organisatie. In de praktijk kan een dotatie in perpetuum of voor een bepaalde termijn worden opgezet, afhankelijk van afspraken en wettelijke kaders.

Juridisch en fiscaal ziet doteren vaak op situaties waarin stichtingen of ANBI’s betrokken zijn. Doelmatige giften kunnen fiscale voordelen opleveren voor donateurs; de regels variëren per land en afhankelijk van de status van de ontvanger. Over het algemeen draagt doteren bij aan duurzame financiering van maatschappelijke doelen door het waarborgen van een stabiele inkomstenstroom, los van jaarlijkse begrotingsvolatiliteit.