doelarterie

Een doelarterie is de specifieke slagader die tijdens een diagnostische of therapeutische vasculaire ingreep als doelwit wordt gekozen. De term wordt gebruikt in onder meer de interventional radiologie, de cardiologie en de neurovasculaire geneeskunde om aan te geven welke slagader het onderwerp van behandeling is.

De keuze voor de doelarterie is afhankelijk van factoren zoals de lokalisatie van de aandoening (bijvoorbeeld stenose, tumor, ischemie), het perfusiepatroon van het gebied dat behandeld moet worden, de toegankelijkheid via katheters en de aanwezigheid van collaterale bloedtoevoer. Het doel is om gerichte therapie uit te voeren terwijl gezonde weefsels zoveel mogelijk gespaard blijven. In planning en uitvoering dient men rekening te houden met de kans op niet-doelgebonden embolisatie of schade aan omliggende structuren.

Voorbeelden: in selectieve leverarteriële chemoembolisatie is de doelarterie doorgaans de leverarterie of een aftakking die de tumor voedt; bij coronair angioplastiek is de doelarterie de aangetaste coronairslagader; bij neurovasculaire interventies zijn de doelarterieën de intracraniale vaten die het gebied van ischemie of het aneurysmetterritorium verzorgen. Bij embolisatie of ablatie is precieze aanwijzing van de doelarterie essentieel om non-target effecten te voorkomen.

Tijdens de procedure wordt een katheter naar de doelarterie gebracht en vaak verder superselectief gecatheteriseerd met behulp van microkatheters. Bevestiging gebeurt via angiografie of andere beeldvorming. Technieken en risico’s richten zich op nauwkeurige positionering en minimalisering van schade aan niet-doelweefsels.

Zie ook: angiografie, selectieve katheterisatie, embolisatie, interventional radiology.