disintegranten

Disintegranten zijn stoffen die de desintegratie of uiteenvalling van vaste doseringsvormen bevorderen wanneer ze in contact komen met vocht. In de farmaceutische industrie worden disintegranten als excipients aan tabletten en capsules toegevoegd om ervoor te zorgen dat deze doseringsvormen snel oplossen in het maag-darmkanaal. Door vochtopname en verspreiding van vocht door de tablet raken de ingrediënten van elkaar gescheiden en wordt het matrixrooster opgelost, waardoor de doseringsvorm in kleinere stukjes uiteenvalt.

Disintegrant-werking berust vaak op drie mechanismen: wicking (capillaire aanzuiging van vocht die de tablet doordringt en uit elkaar trekt), swelling (zwelling doordat het materiaal vocht opneemt en ruimte inneemt, wat de matrix uit elkaar duwt) en soms erosie of verrotting van de bindmiddelen. De relatieve bijdrage van elk mechanisme hangt af van het type disintegrant en de formulering.

Typen disintegranten omvatten onder meer zetmeelderivaten zoals pregelatineerd zetmeel, natriumzetmeelglycolaat (sodium starch glycolate), croscarmellose natrium (Ac-Di-Sol) en crospovidone (crosslinked polyvinylpyrrolidone).

Andere materialen, zoals bepaalde cellulosederivaten of alginaten, kunnen ook als disintegranten functioneren afhankelijk van formulering en procesomstandigheden. In gereguleerde omgevingen zoals de EU en de VS worden disintegranten beoordeeld op veiligheid, compatibiliteit en effect op de medicijnoplossingstijd.

Naast farmaceutische toepassingen worden termen als disintegrant ook gebruikt in materiaalwetenschap en chemische technologie om middelen aan te duiden die vaste materialen in kleinere fragmenten kunnen verdelen onder invloed van vocht, vochtigheid of mechanische factoren.