Home

deductie

Deductie is het proces van het afleiden van een conclusie uit gegeven premissen door middel van regels van redenering. Het is een centraal begrip in logica, wiskunde en informatica, en wordt ook in het dagelijks taalgebruik gebruikt om een conclusie uit beschikbare informatie te formuleren. In het Nederlands verwijst deductie doorgaans naar een conclusie die noodzakelijk volgt uit de premissen, in tegenstelling tot inductie, waarbij generalisaties worden afgeleid uit waarnemingen.

In de logica betekent deductie dat een conclusie volgt uit een beweringensequentie op basis van formele regels.

In de wiskunde en theoretische informatica wordt deductie gebruikt om stellingen te bewijzen vanuit axioma’s en

In het Nederlands gebruik verwijst deductie vaak algemeen naar logisch redeneren en het afleiden van conclusies,

Een
deductie
is
valide
wanneer
de
conclusie
logisch
volgt
uit
de
premissen;
zij
is
juist
als
de
premissen
ook
werkelijk
waar
zijn.
Veelvoorkomende
vormen
zijn
syllogismen
en
natural-deduction
systemen,
waarin
regels
zoals
modus
ponens
worden
toegepast
om
uit
bestaande
beweringen
nieuwe
te
ontlenen.
eerder
bewezen
uitspraken.
Wiskundige
bewijzen
zijn
deductief:
men
bouwt
redeneringen
op
volgens
strikt
formele
regels
zodat
de
stelling
geldt
in
alle
modellen
die
aan
de
axioma’s
voldoen.
Dit
onderscheidt
deductie
duidelijk
van
inductie
of
probabilistische
redeneringen.
maar
het
is
niet
hetzelfde
als
fiscale
aftrek.
Daar
wordt
meestal
gesproken
van
aftrek
of
belastingaftrek.
Deductie
blijft
zo
vooral
een
term
uit
logica,
wiskunde
en
informatica.