cupvormigheid

Cupvormigheid is de eigenschap van een object om komvormig te zijn: een holle, concave vorm met een opening aan de bovenzijde en een bodem. De mate van concaviteit varieert van licht gebogen tot diep, en de wanden kunnen glad of gestructureerd zijn. De term wordt in verschillende vakgebieden gebruikt om dergelijke vormen te beschrijven.

In de biologie komt cupvormigheid veel voor, bijvoorbeeld bij bekervormige bloemkelken of nectariën, en bij sommige schelpen die een bekerachtige structuur tonen. In de geologie en mineralogie kunnen holle, cupvormige depressies of kristalgeometrieën voorkomen. In de materialenwetenschap en industrieel ontwerp wordt de benaming gebruikt voor oppervlakken en componenten met een bekerachtige kelk- of trogachtige contour.

Kenmerken: cupvormigheid wordt gekenmerkt door de openingsdiameter, de diepte van de holte en de kromming van de wanden. De verhouding tussen openingsmaat en bodem bepaalt de perceptie van de vorm. Soms spelen textuur, randvorming en diepte een rol bij de functionele of esthetische aspecten.

Zie ook: concave vorm, beker, kom.