cryoprotectanten

Cryoprotectanten zijn chemicaliën die gebruikt worden bij cryopreservatie om ijsvorming en schade aan cellen en weefsels tijdens het invriezen en ontdooien te voorkomen. Ze werken onder meer doordat ze de wateractiviteit verlagen en de vorming van ijs beperken, en soms door bevordering van vitrificatie. Sommige cryoprotectanten kunnen de cel binnendringen (penetrerende cryoprotectanten), terwijl anderen buiten de cel blijven (niet-penetrerende). Door gecontroleerde toevoeging en verwijdering kunnen osmische shock en cytopathische schade beperkt worden.

Veel gebruikte penetrerende cryoprotectanten zijn glycerol, DMSO (dimethylsulfoxide), ethyleen glycol en propyleen glycol. Niet-penetrerende cryoprotectanten omvatten suikers zoals sucrose en trehalose.

Toepassingen: cryopreservatie van cellen, spermatozoïden, eicellen en embryo's, weefsels en soms organen; ook in onderzoeksinstellingen en klinische laboratoria. Vitrificatie is een methode die ijscrystalvorming beperkt door snelle koeling bij hogere concentraties cryoprotectant.

Overwegingen: cryoprotectanten kunnen toxiciteit en osmotic stress veroorzaken; de concentratie en duur van blootstelling en het koeltempo moeten aangepast worden aan het type weefsel en de gebruikte bewaartechniek. Verwijdering van cryoprotectant na ontdooien kan noodzakelijk zijn om bijwerkingen te voorkomen. Het vinden van effectieve combinaties en optimale protocollen blijft onderwerp van onderzoek.