constructievorm

Constructievorm is een term die in verschillende vakgebieden wordt gebruikt om aan te geven hoe een object, idee of proces wordt gepresenteerd in de vorm van een expliciete constructie of procedure, in plaats van alleen een abstracte beschrijving of bestaansanwijzing. Het benadrukt het genereren van een concreet, reproduceerbaar resultaat via een reeks stapen.

In de wiskunde en logica verwijst constructievorm meestal naar constructieve bewijzen of voorstellingen, waarbij men niet alleen aantoont dat iets bestaat, maar ook een methode of algoritme levert om het object daadwerkelijk te construeren of te berekenen. Het onderscheid tussen constructief en niet-constructief bewijs is hierbij belangrijk: een constructief bewijs levert altijd een methode, terwijl een niet-constructief bewijs alleen existentie aantoont, zonder constructieve uitwerking.

In de informatica en softwaretechniek speelt constructievorm ook een rol via het idee van constructors bij het definiëren van datastructuren, met name bij algebraïsche datatypeconstructors. Een boomtype kan bijvoorbeeld worden vormgegeven met specifieke constructors voor een blad en een knoop, waardoor de vorm en de bewerkingen op de data expliciet vastliggen.

Andere disciplines gebruiken constructievorm om het ontwerp- of bouwproces te benadrukken als een opeenvolging van constructiestappen die leiden tot een concreet eindresultaat, in tegenstelling tot een enkel theoretisch plan.

Zie ook: constructieve wiskunde, algoritme, algebraïsche datatype, computationeel denken.