conjugeerd

Conjugeerd is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat verwijst naar iets dat te maken heeft met conjugatie of in een conjugatieve toestand verkeert. De oorsprong ligt bij het werkwoord conjugeren, dat vooral bekend is van het vormen van werkwoordsvormen, maar het begrip wordt in verschillende vakgebieden gebruikt om een relatie of samenhang aan te geven.

In de taalwetenschap wordt conjugeerd gebruikt om aan te geven dat een werkwoord is vervoegd naar persoon, getal, tijd en wijs. Een conjugeerde vorm verandert afhankelijk van de grammaticale context waarin het werkwoord wordt gebruikt.

In de wiskunde en natuurkunde verwijst men bij conjugatie naar een relatie tussen elementen. Voorbeelden zijn de complexe conjugatie (het getal a+bi met conjugaat a−bi) en de conjugate transpose (ook wel Hermitische transpose genoemd) van een complex matrix. In het Nederlands worden deze concepten vaak aangeduid met termen als complexe conjugatie en verwante notaties, waarbij gericht wordt op de relatie tussen een object en zijn conjugaat.

In de chemie beschrijft conjugatie een systeem van afwisselende enkel- en meervoudige bindingen waarin elektronen zich delokaliseren over een groter gedeelte van de molecule. Een dergelijk systeem wordt vaak aangeduid als een geconjugeerd of conjugeerd systeem, wat de delokalisatie en de stabiliteit van het elektronensysteem benadrukt.

Kortom, conjugeerd verwijst naar staten of relaties die voortkomen uit conjugatie, en de exacte betekenis hangt af van de vakcontext waarin het term wordt gebruikt.