compromisgebaseerde

Compromisgebaseerde is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om een benadering te beschrijven waarbij beslissingen, oplossingen of beleidsmaatregelen geformuleerd worden op basis van compromissen tussen meerdere belanghebbenden. De term weerspiegelt het idee dat geen enkel belang volledig kan worden ingewilligd, maar dat een aanvaardbare, werkbare oplossing ontstaat door concessies en afwegingen.

Etymologie en gebruik: het woord is samengesteld uit compromis en -gebaseerde, wat aangeeft dat de kern van de aanpak ligt in een middenweg. De term komt vooral voor in informeel en sector-specifiek taalgebruik; er bestaat geen eenduidige, officiële definitie in alle vakgebieden. In veel contexten wordt compromisgerichtheid gezien als een pragmatische respond op conflicterende eisen.

Toepassingsgebieden: in bestuur en beleid kan een compromisgebaseerde aanpak helpen bij risicobeoordelingen en beleidsontwerp waar verschillende partijen (overheid, bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties) belangen vertegenwoordigen. In projectmanagement kan het leiden tot tijdige oplossingen die voor meerdere partijen acceptabel zijn. In productontwikkeling kan het ontwerpkeuzes sturen die kosten, bruikbaarheid en veiligheid in evenwicht brengen. Ook in conflictresolutie en onderhandelingen is het principe van concessies en gezamenlijke winstgevendheid vaak centraal.

Kenmerken: kenmerken zijn onder meer gericht balanceren van belangen, iteratieve onderhandelingen, expliciete criteria voor trade-offs en brede betrokkenheid van stakeholders.

Voordelen en nadelen: voordelen zijn bredere draagvlak en duurzaamheid van genomen besluiten; nadelen zijn mogelijk langere besluitvorming en kans op middelmatige oplossingen als consensus te duur is. Vergelijkbare concepten zijn consensus en onderhandelingstheorie, die soms zonder compromisgebaseerde wending opereren.