citraatconcentraties

Citraatconcentraties duiden op de hoeveelheid citraationen of citrataanzouten in een oplossing of biologisch monster. Ze worden meestal uitgedrukt in molariteit (mol/L, afgekort als M), millimol per liter (mmol/L), of in gewichts- of volumetrische eenheden zoals g/L, afhankelijk van de context.

Citraat is het geioniseerde zout van citroenzuur. De meest gebruikte zoutvormen zijn natriumcitraat en kaliumcitraat. In laboratorium- en klinische omgevingen spelen citraatconcentraties een rol als buffer en als chelaatvorm voor bepaalde metalen (bijvoorbeeld calcium), wat invloed heeft op stabiliteit en stollingstoestand van monsters.

Meetmethoden variëren per toepassing. In klinische chemie worden citratieniveaus vaak bepaald via enzymatische assays of kromatografische methoden, terwijl spectrofotometrische technieken en ionenchromatografie veelal worden gebruikt in onderzoeksinstellingen. Voor toepassingen in voedsel en farmacie wordt citraat vaak gecontroleerd als onderdeel van formuleringen en productiebuffers, en ook als anti-oxidant of zuurgraadregelaar toegepast.

Contexten en toepassingen. In de geneeskunde wordt citraat ingezet als anticoagulans in bloedmonsters en bloedproducten, wat afhankelijk is van de gewenste eindconcentratie. In voeding en dranken dient citraat als zuurregelaar en chelaatbinder, wat invloed heeft op smaak, stabiliteit en textuur. In biochemisch onderzoek helpt het controleren en manipuleren van citraatconcentraties bij het bestuderen van metabolische routes zoals de citroenzuurcyclus.

Factoren die citraatconcentraties beïnvloeden zijn onder meer pH, temperatuur, aanwezigheid van divalente metalen en het handelen met monsters en opslagomstandigheden.