bytegebaseerde

Bytegebaseerde is een term uit de informatica die beschrijft dat de basisunit voor opslag, verwerking en adressing een byte is (doorgaans 8 bits). In moderne systemen is geheugen meestal byte-geaddressable, wat betekent dat adressen verwijzen naar individuele bytes in plaats van naar bits of naar grotere, ononderbroken blokken. Dit maakt I/O, bestandssystemen en netwerkcommunicatie doorgaans eenvoudiger en breed compatibel met opslagmedia en protokololayers.

In praktijk wordt bytegebaseerde verwerking aangetroffen bij vrijwel alle gangbare programmeertalen en systemen. Bestanden, netwerken en veel besturingssystemen opereren op opeenvolgende bytes of op groepen van bytes. Tekstverwerking kan bytegebaseerd zijn, zeker bij encoderingen zoals UTF-8, waarin één teken uit meerdere bytes kan bestaan, maar alsnog wordt gewerkt met bytes als de fundamentele eenheden.

Voordelen van een bytegebaseerde benadering zijn onder meer eenvoud in adressing en interoperabiliteit tussen verschillende systemen, samen met efficiënte opslag- en I/O-operaties. Nadelen kunnen optreden bij het werken met variabele tekenlengtes, waardoor tekenvolgorden niet altijd overeenkomen met bytevolgorden, en bij het correcte omgaan met endianness voor multi-byte numerieke waarden.

Voorbeelden van bytegebaseerde toepassingen zijn veel bestandsindelingen zoals PNG en JPEG, netwerkprotocollen die octets uitwisselen, en tekensystemen zoals ASCII en UTF-8. Verwante concepten omvatten bit-gebaseerde representaties, tekenencoderingen, endianness en geheugenorganisatie.